Alles valt op zijn plek

Hey lieve mensen,

deze week stond voor mij in het teken van nieuwe toekomstplannen maken. Ik ben een poosje geleden al op zoek gegaan naar wat ik nu wil qua studie, aangezien ik vorige maand gestopt ben met mijn studie. Ik viel even in een gat, omdat ik niet goed wist wat ik nou wilde. Ik twijfelde overal over en was bang om weer een foute keuze te maken. Correctie, ik ben daar nog steeds bang voor.

Mens en dier

Wat ik wel wist, is dat ik iets met mens en dier wilde. Ik heb natuurlijk al een diploma in de hulpverlening behaald en vind de combinatie tussen mens en dier echt prachtig. Via via kwam ik op de site van de geleide honden. Ze zoeken daar het gedurende jaar mensen die ze kunnen opleiden tot geleide hond trainer. Meteen dacht ik; dit is wat ik wil! Maar hoe ga ik dat bereiken…?

Ik las wat de eisen waren en dat waren er nogal wat. Van honden houden en een hond als huisdier hebben gehad, was zeker niet voldoende. Je moet affectie hebben met mensen (mensen met een beperking), een goede conditie hebben en al geruime ervaring hebben in het trainen van honden. Laat daar nu precies het probleem liggen!

Honden trainen

Affectie met mensen heb ik zeker, dat is te zien aan mijn vorige opleiding. Alleen het trainen van honden, ja daar heb ik gewoon geen ervaring in. De afgelopen twee weken ben ik op zoek gegaan naar een geschikte cursus die mij kan bijspijkeren op dit vakgebied. Via een tip van de KNGF geleidehonden, kwam ik op de Martin Gaus Academie uit. Kennen we die hondenfluisteraar nog van televisie? Binnen een cursus van 3 volle weken, verdeeld over ongeveer 4 maanden, kun je opgeleid worden tot Kynologisch Instructeur. Oftewel, hondentrainer. Dit maakte mij enthousiast. Want als ik daar mijn papier voor binnen kan halen, maak ik meer kans op de opleiding tot geleidehond trainer. Toch bleef ik twijfelen.. is dit dan wél wat ik wil?

Alles viel op zijn plek

Voordat ik mij ging aanmelden, ben ik gisteravond op zoek gegaan naar een hondentrainingsschool in de buurt. Buiten dat ik een cursus ga volgen, staat het altijd goed op je CV als je ook ervaring opdoet in de praktijk. Al zou het dan vrijwillig zijn. Ik vond twee scholen die mij wel aanspraken. Ik had de eerste al gemaild, toen ik erachter kwam dat bij de tweede school een meisje werkt die ik goed ken van paardrijden! Hier zag ik mijn kans. Ik sprak haar meteen aan op Facebook of zij wist wat de mogelijkheden waren qua vrijwilligerswerk of een stage bij hun op de trainingsschool. Meteen gaf ze aan dat ik aanstaande woensdag mag komen kijken, ze hebben dan een spelletjesavond. Ze kan mij dan rondleiden en vertellen over het werk. Dat liet ik mij geen tweede keer zeggen!

Ik ga ervoor!

Dat dit ineens zo voor mij open lag, zag ik als een soort van teken. Ik weet niet of ik daar nou zo zeer in geloof, maar hé! Als de kans er ligt, moet je ze toch met beide handen aanpakken? Ik zei dus ja tegen dat meisje en ga a.s. woensdag naar de spelletjesavond toe. Ik ben heel benieuwd! Uit mijn enthousiasme heb ik mij meteen ingeschreven voor de cursus. Hopelijk is er nog plek en krijg ik binnenkort een mail terug dat het akkoord is.

Ik ben vrij enthousiast geworden. En natuurlijk.. er blijft een twijfelpunt en onzekerheid. Want ik was ook heel enthousiast over de interieur opleiding. Maar je weet pas of iets bij je past, als je het probeert. Dus daar gaan we weer! Hopelijk vind ik het fantastisch en mag ik volgend jaar de opleiding tot geleidehonden trainer gaan volgen. Het zal nog een hele lastige weg worden, maar als je iets écht wil….

Wish me luck!

Take care,
Ciaoo! X